برایر چیست ؟
همه چیز درباره برایر Briar
برایر چیست ؟ آیا ما همه چیز درباره برایر می دانیم ؟
برایر این الماس دنیای پیپ چیست ؟
چرا ماسترو رحیمی تاکید دارند که در ساخت پیپ از برایر استفاده شود.
متریال اصولی ساخت پیپ برایر است …
برایر متریال اصولی ساخت پیپ می باشد و پیپ های برایری در دنیا همیشه بهترین هستند.
ماسترو رحیمی فقط از برایر ایتالیایی در ساخت پیپ های خود استفاده می کنند .
همه چیز درباره برایر Briar این الماس دنیای پیپ را با ذقت مطالعه کنید.
بطور عمده پیپ ها از قسمت های خاصی از نوعی گونه گیاهی بوته ای شکل به نام : Erica Arborea که در ارتفاعات ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ متری از سطح دریا در مناطق کوهستانی مدیترانه ای رشد میکند ، ساخته میشوند . بهترین ماده برای ساخت پیپ در دامنه های صخره ای و تپه های دور از دسترس یافت میشود ، جایی که برای دهه ها و قرن ها بدور از دخالت آدمیزاد در حال رشد و نمو بوده است ، چه بسا اگر در زمین های حاصل خیز و در دسترس بشر رشد میکرد ، یا بر اثر رقابت با دیگر گیاهان از بین میرفت و یا به دلیل قابل دسترس بودن بعنوان هیزم و یا سایر موارد مورد استفاده انسان قرار میگرفت .
برایر کورسیکایی : Corsica اولین و قدیمی ترین برایر تولیدی در دنیای پیپ بوده و در حال حاضر نیز بطور محدود تولید و عرضه می شود . عمده چوب های برایر پیپ های امروزی از کشورهای ایتالیا ، فرانسه ، یونان ، کرواسی و اسپانیا بدست می آید . تولیدات ایتالیایی عمدتا توسط سازندگان و اساتید ایتالیایی مورد استفاده قرار میگیرد و بطور محدود به خارج ایتالیا نیز صادر می شود . زمانی کشورهای آلبانی و الجزایر در زمینه برایرهای مرغوب در صدر لیست قرار گرفته بودند، اما امروزه به دلیل شرایط بین المللی، برداشت برایر در این مناطق غیر عملی می باشد .
همه چیز درباره برایر Briar
برایر یونانی نیز در مقادیر قابل قبولی هنوز تولید و عرضه میشود برایر در کشورهای دیگر نیز یافت می شود اما کیفیت لازم برای ساخت پیپ را دارا نیستند . انواع برایرهای مصرفی در ساخت پیپ : در مورد ویژگی های انواع برایرهایی که امروزه برای ساخت پیپ مورد استفاده قرار میگیرند ، باید گفت : برایر اسپانیایی موراکان ، نرم ترین بافت را دارا می باشد که در نتیجه براحتی به شکل پیپ تراشیده می شود . برایر یونانی که در دهه ۱۹۶۰ در ساخت پیپ های سبک فری هند دانمارکی مورد استفاده قرار می گرفت و رایج شده بود ، دارای سخت ترین بافت در میان انواع برایر ها ، می باشد . امروزه بسیاری از پیپ های سفارشی با کیفیت بالا از برایر های کورسیکایی ( جزیره ای در دریای مدیترانه متعلق به فرانسه ) ساخته می شوند که از لحاظ شکل و ظاهر و طرح شبیه به برایر های یونانی هستند ولی از نظر چگالی و تراکم به پای برایر های یونانی نمی رسند .
همه چیز درباره برایر Briar
در حقیقت در طول سال های اولیه دهه ۱۹۴۰ که برایر به سختی یافت می شد ، برایر های کورسیکایی همپایه برایر های الجزایری به دلیل تشابه در طرح و نقش و تراکم و دیگر ویژگی ها ، در ساخت پیپ مورد استفاده قرار می گرفتند . از ابتدای ۱۹۶۰ برایر های ایتالیایی متعلق به مناطق توسکانی و کالابریا در ساخت پیپ مورد استفاده قرار می گرفت و امروزه نیز در این زمینه ، بسیار رایج و محبوب هستند . صرف نظر از اینکه برایر در کجا رشد کرده و پرورش یافته است ، همگی دارای یک منبع می باشند . تمامی برایر ها از خانواده درختان بیابانی هستند . بوته های باریک که بلندی آنها در حدود ۱۵ تا ۲۵ فوت می باشد . معمولا در سواحل صخره ای و بیابانی مدیترانه ای یافت می شوند .
مقاله پیپ دست ساز مطالعه کنید.
توجه داشته باشید که تنه و شاخه های درخت در پیپ سازی مورد استفاده قرار نمی گیرد بلکه غده های سخت و متراکم شده ای که در قسمت پایین و در بخش ریشه شکل گرفته اند برای ساخت پیپ استفاده می شوند . پس این غده های برایری هستند که برداشت شده خشک می شوند و به قطعات کوچکتر و در اندازه های گوناگون برش داده شده و برای ساخت پیپ مورد استفاده قرار می گیرند. نکته مهم اینجاست که اگر غده های برایری به روشی صحیح برداشت شوند به درخت آسیبی نمی رسد و درخت می تواند به حیات خود ادامه دهد و پس از گذشت سال ها غده برایری دیگری در همان درخت پرورش یابد و رشد کند. اما بسیاری از تاجران و سوداگران برایر برای انجام این کار وقت لازم را صرف نمی کنند و یا مهارت لازم برای حفظ این منابع ارزشمند را ندارند و متاسفانه برای بدست آوردن غده برایری تمام درخت را از بین می برند و اگر کار بهمین منوال ادامه پیدا کند منابع طبیعی برایر در آینده در خطر نابودی جدی قرار خواهند گرفت. کمترین مدت زمان لازم برای پرورش غده برایری برای رسیدن به کیفیت لازم جهت ساخت پیپ، پانزده سال است اگر چه در ساخت پیپ های با کیفیت ، عمر برایرهای مصرف شده خیلی بیش از پانزده سال است که همین امر باعث بالا رفتن ارزش و قیمت و همچنین کیفیت اسموک و ساخت پیپ می گردد . جایی که این گیاهان بوته ای می رویند ، به دلیل وجود شیب های تند سنگی و صخره ای مانع از رشد عمودی ریشه می شود ، و از طرفی وزش بادهای تند میتواند هر گیاه با ریشه ی سطحی را براحتی از جا دربیاورد ، در چنین شرایطی گیاه مورد نظر ما با استفاده از سیستمی منحصر بفرد به بقای خود ادامه میدهد ! با داشتن قسمت های غده ای شکل ما بین ساقه و ریشه که به عنوان لنگری بقای گیاه را در چنین مکانی تضمین میکند . این غده از پایین ریشه هایی در زمین میداوند و با آنها آب و مواد غذایی را جذب میکند و سپس به بالا و به سمت ساقه و شاخه ها منتقل میکند . به دلیل خشکی منطقه و غنی نبودن خاک ، معمولا در حدود ۳۰ سال طول می کشد تا این غده ها رشد کرده و به وزنی در حدود ۵ تا ۱۰ پوند برسند که مناسب ساخت ۵ تا ۶ عدد پیپ باشند ، غده های کوچکتر ارزش بیرون آورون جهت ساخت پیپ را ندارند و مسلما غده های بزرگتر از ارزش بیشتری برخوردار خواهند بود . سوالی که مطرح می شود این است که چرا قدمت و طول عمر برایر مورد استفاده در ساخت پیپ این قدر مهم است !؟ پاسخ به این پرسش وقتی نمایان می شود که بدانیم برایر بر خلاف سایر درختان فاقد حلقه های رشد می باشد ! به جای آن الگوهایی از طرح های مختلف دارد که نشان دهنده طول دوران زندگی برایر است . هر چه غده برایری ، بیشتر زیر زمین می ماند و بیشتر تحت تاثیر گرما ، خشکی و محیط بادخیز منطقه مدیترانه ای قرار میگیرد ، تراکم و وضوح طرح و نقش های روی غده برایری بیشتر خواهد شد . وجود همین الگوها و طرح ها در برایر به آن امکان تنفس و رشد میدهد به علاوه اینکه جلوه بصری بی نظیری به ظاهر آن می بخشد .
همه چیز درباره برایر Briar
این ترکیب از تراکم ، تخلخل و طرح و نقش و نگارهای زیبا ، برایر را به محبوب ترین ماده برای ساخت پیپ در نزد سازندگان و همچنین مصرف کنندگان آن ، تبدیل کرده است سوال مهم اینجاست که : با توجه به مطالب گفته شده پس چرا همیشه از برایرهای قدیمی در ساخت پیپ استفاده نمیکینم !؟ پاسخ : قیمیت بالا و نایاب بودن اینگونه برایرهاست . تا قبل از جنگ جهانی دوم پیدا کردن پیپی که از برایر های قدیمی حتی با قدمت ۲۵۰ سال ساخته شده باشد امکان پذیر بود . با رشد کمی جامعه پیپ کش ها و استفاده روز افزون پیپ در میان مردم به تدریج پیپ های ساخته شده از برایر های قدیمی نایاب شد و طول عمر بلاک های برایری از حدود ۲۵۰ سال به ۱۰۰ سال کاهش پیدا کرد که البته هنوز برای ساخت پیپ کیفیت بالایی محسوب می شد . با گذشت سال ها قیمت برایرهای قدیمی افزایش پیدا کرد و اگرچه هنوز امکان پیدا کردن اینگونه برایرها وجود داشت اما روز به روز هزینه تهیه آنها بیشتر و بیشتر می شد ، بطوریکه تا قبل از سال ۱۹۸۴ اکثر پیپ های ارزنده موجود در بازار از برایر های ۵۰ تا ۷۵ ساله ساخته شده بودند در حالیکه در سار ۱۹۸۹ بیشتر پیپ های موجود از بلاک های برایری ۲۵ ساله ساخته شده می شدند و امروزه در این آشفته بازار ساخت پیپ ( از نظر تعداد سازندگان پیپ ) بلاک های برایری در بهترین حالت ۱۵ سال عمر دارند . ( اگرچه هنوز هم تولیدات لیمیتد و ارزنده ای ساخت و یافت میشوند که بلاک های بکار گرفته شده در ساخت آنها بیش از یک قرن در زیر خاک آرمیده بوده اند ) . گاهی نیز پیپ های کم ارزش تری ساخته میشوند که برایر آنها کمتر از ۱۵ سال عمر دارند که به پیپ های دراگ استوری معروف هستند که برای رفع و پوشش معایب آنها در فینیش نهایی از بتونه و لاک الکل و پولیش استفاده می شود . توجه داشته باشید که یک پیپ ساخته شده از برایر ۱۵ ساله نمی تواند اسموکی شبیه به پیپ برایری ۲۵ ساله داشته باشد و به نوبه خود پیپ ساخته شده از برایر ۲۵ ساله نیز اسموکی به کیفیت پیپ ۱۰۰ ساله و یا قدیمی تر ، نخواهد داشت . به این دلیل که برای رسیدن به تخلخل و تراکم و نقش و نگار لازم ، مادر طبیعت به گذشت زمان نیاز دارد . امروزه تعداد افراد علاقه مند به پیپ کشیدن و تقاضای بلاک های برایری با کیفیت با آهنگی سریع تر از میزان زمان لازم برای بوته های برایری جهت تولید و پرورش غده های برایری با تخلخل و تراکم لازم ، رو به افزایش است . به این نکته هم توجه داشته باشید که امروزه پیدا کردن افرادی که حاضر باشند برای بدست آوردن غده های برایری حاضر به کار در مناطق صعب العبور و گرم و خطرناک باشند ، بسیار کم است و اکثرا ترجیح می دهند به مشاغل کم خطر تر و پردرآمد تر ، روی آورند به علاوه اینکه مانند هر گیاه دیگری ، برایر نیز با خطرات طبیعی ، مواجه است مانند آتش سوزی جنگل ها و یا آفات طبیعی و حشرات . اگر چه امروزه پیپ کش ها از روی تظاهر و به دلایل غیر معمول به پیپ کشیدن روی می آورند ولی با این حال خواهان داشتن پیپ هایی با کیفت بالا نیز هستند . توجه به این نکته ضروری است که جایگزین کردن منابع طبیعی برایر ، کار آسانی نیست مهم نیست که بشر چه پیشرفت هایی کرده است ! برای داشتن یک بلاک برایری ۲۵۰ ساله ، طبیعت نیاز به گذشت ۲۵۰ سال دارد . در نتیجه بدست آوردن کیفیت ، مستلزم پرداخت هزینه بیشتر برای سازنده پیپ و در حقیقت قیمت تمام شده بیشتر برای خریدار پیپ است . استفاده از برایر جهت ساخت پیپ میتواند به دلایل زیر باشد : اول اینکه ، به اندازه کافی سخت و محکم و مقاوم است که بتواند در برابر حرارت بالای ایجاد شده به دلیل سوختن توتون که به ۷۰۰ درجه فارنهایت میرسد و گاهی به دلیل اسموک های محکم و پیاپی از این هم بالاتر میرود ، مقاومت کند . برایر بدست آمده از غده ای که تحت شرایط بسیار سخت محیطی و جغرافیایی رشد کرده و برای رسیدن به مرحله لازم جهت ساخت پیپ ، سالهای سال زمان سپری کرده ، بهترین عملکرد و ساختار و بافت را خواهد داشت . دوم ، خاصیت جذب بسیار بالای برایر است که به دلیل ساختار و بافت خود ، قادر است رطوبت موجود در توتون را که بر اثر احتراق و سوختن تبخیر شده و در ادامه مسیر به سمت قسمت دهانی ، به دلیل دمای پایین تر به مایع تبدیل میشود را جذب کند . جذب رطوبت باعث داشتن اسموکی خشک تر میشود که برای دوستداران توتون که به دنبال درک بهتر مزه توتون هستند ، مزیتی ارزشمند به حساب می آید . بهترین و ایده آل ترین قسمت و بافت و ساختار غده برایری برای جذب حداکثری رطوبت ، قسمتی از غده است که در واقع وظیفه انتقال آب و مواد غذایی از ریشه به ساقه را بر عهده دارد که همان قسمت خارجی غده برایری است . بطور کلی دو گونه کلی طرح و نقش برای برایر تعریف می شود : نقش و طرح مستقیم : Straight Grain خطوط مستقیم و باریکی هستند که بطور طبیعی و بصورت عمودی و یا افقی در بدنه پیپ ها دیده می شوند .
نقش و طرح غده ای و یا چشم پرنده : Burl / Birds Eye Grain که بصورت گروه های از گره های دایره ای و چرخشی شکل که در حقیقت سطح مقطع انتهایی همان نقش های مسقیم هستند ، بر روی بدنه پیپ ها ، قابل رویت هستند . برایر ها از لحاظ کیفیت درجه بندی می شوند که جهت ارائه به مصرف کننده در ساده ترین حالت به دو دسته : اولی ها و دومی ها ، طبقه بندی می شوند . مسلما برای هر پیپ کشی داشتن یک پیپ بی عیب و نقص ، بدون هیچ گونه ترک و زدگی در بلاک برایری و با نقش و طرحی متراکم و واضح و کامل و چشم نواز و بطور کلی پیپی که از بلاک های گروه اولی ها ساخته شده باشد ، ایده آل محسوب می شود . اغلب اوقات سازندگان پیپ برای ساخت پیپ ترجیح می دهند که از بلاک هایی با کیفیت و بی عیب و نقص استفاده کنند اما تا جایی که طبیعت به آنها این امکان را بدهد و اینگونه برایر ها در دسترس باشند . اینگونه پیپ ها معمولا از قیمت بالایی برخوردار هستند که این قیمت به دلیل کیفیت و کمیابی بلاک برایری است که پیپ توسط پیپ ساز به شکلی استادانه و هنرمندانه از آن ساخته شده است . توجه داشته باشید که نقش و طرح روی پیپ جنبه زیبایی دارد که البته همین عامل زیبایی باعث اختلاف قیمت بین پیپ های معمولی با پیپ های گران قیمت است ، حتی اگر هر دو پیپ از یک غده برایری ساخته شده باشند ، پیپی که دارای طرح و نقش بیشتر است ، قیمت بالاتری خواهد داشت . برایرهایی با زدگی و سنگ خوردگی های کوچک و یا اختلال و بریدگی در طرح و نقش و یا هر گونه نقص ظاهری جزئی قابل رویت ، جزء دسته دومی ها ، طبقه بندی می شوند . پیپ های ساخته شده از این گونه برایر ها ، می توانند معامله و خرید بسیار خوب و سودآوری برای کسانی باشند که در این زمینه دانش لازم را دارند . همچنین ممکن است یک بلاک برایری در ظاهر کاملا سالم و بی نقص به نظر برسد ، اما در عمل معایب پیش بینی نشده در هر یک از مراحل ساخت می توانند خود را نشان دهند و باعث بروز مشکل در روند کار گردند ، به همین دلیل است که تولید و ساخت یک پیپ از یک بلاک برایری بی عیب و نقص ، می تواند کاری بسیار سخت و دشوار و در عین حال ، در پایان ، لذت بخش و راضی کننده باشد .
دانستن این نکته مهم است که اگر شما تمایل به داشتن پیپی درجه اول ، بی نقص از نظر طرح و نقش و قدمت از لحاظ طول عمر بلاک برایری ، دارید ، طبیعتا باید برای رسیدن به این ایده آل ، هزینه ای بیشتر پرداخت کنید در حالیکه اگر از پیپی با بلاک برایری با رتبه پایین تر که فرضا بلاک با کیفیتی از نظر نقش و طرح داشته باشد اما یک و یا دو ترک ریز قابل رویت در آن دیده شود ، استفاده کنید شاید بازهم هزینه ای پرداخت کنید اما نسبت به گزینه قبلی بسیار کمتر . بلاک های دسته دومی ، البته بدون بتونه کاری بسیار مقرون به صرفه تر و در بسیاری موارد از نظر زیبایی و طرح و نقش نیز چشم نواز هستند . برای درک بهتر و کامل تر تفاوت اساسی بین بلاک های برایری درجه اول و دوم ، نیاز به داشتن اطلاعات نسبت به تمام مراحل ساخت یک پیپ ، احساس می شود که نقطه آغازین این مسیر ، اطلاع از چگونگی رسیدن بلاک های برایری از زیر زمین تا روی میز کار اساتید ساخت پیپ ، می باشد . بطور سنتی غده های برایری در اواسط زمستان در ماه نوامبر برداشت می شوند . زمانی که غده ها برداشت می شوند ابتدا با چشم از نظر پوسیدگی و آسیب های ناشی از حشرات مورد بررسی قرار میگیرند که تمام این مراحل با دست انجام می شوند .
در طی این فرآیند سخت و طاقت فرسا در انتها تنها چیزی در حدود ۱۰ تا ۱۵ پوند بلاک برایری از یک غده برایری بدست می آید و مابقی غیر قابل مصرف می باشند . هنگامی که هر کارگر مقدار معین و قابل قبولی برایر جمع آوری کرد ، آن را به محلی از پیش تعیین شده برای جمع آوری اولیه برایر ها ، منتقل می کند . در این محل ها برایر های جمع آوری شده مرطوب نگه داشته می شوند و بر روی آنها پارچه ای از جنس کرباس کشیده می شود تا قبل از مرحله بعدی که جوشاندن در آب برای از بین بردن ناپاکی ها و شیره می باشد ، خشک نشده و ترک برندارند . پس از مرحله جوشاندن تکه های برایر به کارگاه های برش که برای همین کار مجهز شده اند ، منتقل می شوند تا در این مرحله تکه های بزرگ به قطعات کوچکتری از برایر برش داده شوند که معمولا برای ساخت یک و یا دو عدد پیپ مورد استفاده قرار میگیرند برای رسیدن به بلاک های با کیفیت و با ارزش جهت ساخت پیپ در مرحله برش ، مقدار زیادی ضایعات ایجاد می شود . در همین مرحله است که بسیاری از ترک ها و خوردگی ها و آسیب ها نمایان می شوند ، همین معایب هستند که بلای جان هر سازنده پیپی تا آخرین مرحله ساخت پیپ و به اتمام رسیدن آن ، خواهد بود و باعث آزار و رنجش سازنده های پیپ خواهد شد . در طی فرآیند عمل آوری و کهنه کردن ، تکه های برایر در اتاقک هایی با تهویه مناسب و میزان رطوبت لازم برای جلوگیری از ترک خوردن و شکافتن ، نگهداری می شوند . در قدیم ، مرحله عمل آوری و کهنه کردن برایرها به روش طبیعی و با پهن کردن آنها در زیر نور خورشید در طی دو یا چند سال در تابستان و رطوبت رسانی مناسب ، انجام می گرفت . در این روش تمام شیره و زوائد روی برایرها به مرور زمان و بطور طبیعی خشک شده و از بین می رود .
اما امروزه دستگاه هایی طراحی و ابداع شده اند که به این فرآیند سرعت بخشیده اند . البته توجه به این نکته لازم است که پیپ هایی با کیفیت بالا ، در کیفیت اسموک تفاوتی باهم ندارند چه به روش سنتی عمل آوری شده باشند و چه به روش ماشینی و مدرن . به ذکر مثالی از میان سازندگان بنام جهانی پیپ در این زمینه می پردازیم : Mauro Armellini مائورو آرملینی یک پیپ ساز مشهور ایتالیایی است که هنوز هم برایرهای خود را به روش سنتی و طبیعی در مزرعه خود عمل آوری می کند ، در کنار وی اریک نوردینگ : Erick Nording یکی از مشاهیر و مفاخر سازنده پیپ در مکتب دانمارک ، از روش ماشینی و نوین جهت عمل آوری برایرهای مصرفی خویش بهره می برد . نکته جالب در اینجاست که : آرملینی که از روش سنتی جهت عمل آوری برایرها استفاده میکند در کارگاه خویش از ماشین آلات مدرن برای ساخت و تراش پیپ بهره می جوید ، در حالی که اریک نوردینگ که از روش مدرن جهت آماده سازی برایر استفاده میکند در تمام مراحل ساخت پیپ از هنر دست بهره می برد و پیپ های وی تماما دست ساز هستند . همین مسئله خود ، پارادوکسی در دنیای پیپ می باشد . فرقی ندارد که برایرها با چه روشی ، سنتی و یا ماشینی عمل آوری شوند ، در انتها مورد بازرسی دوباره قرار می گیرند و برایرهایی که ترک خورده و یا به هر دلیلی معیوب باشند ، کنار گذاشته می شوند . به طور متوسط از هر ۵۰ بوته برایری شاید بتوان تنها یک بلاک برایری درجه اول و با کیفیت بدست آورد . سرانجام برایرها بر اساس کیفیت و سایز ، بوسیله حروف و اعداد ، گروه بندی می شوند .
پایین ترین سطح کیفیت ، استاندارد : Standard نامیده می شود که برای ساخت پیپ هایی مورد استفاده قرار می گیرند که در بدنه آنها از ملات و بتونه کاری و یا لاک و الکل و رنگ برای پوشاندن معایب و رخنه و ترک های سطحی ، استفاده شده و یا بر روی آنها از روکش چرم و یا خز حیوانات استفاده می شود تا ظاهری زیباتر به آنها بدهد . گروه بعدی با نام پریمیوم : Premium شناخته می شوند ، دسته بعدی اکسترا : Extra و در نهایت دابل اکسترا : Double Extra نامیده می شوند . اکثر پیپ های موجود در بازار فعلی از برایرهای گروه پریمیوم ساخته شده اند . بهترین بلاک های برایری که معمولا سخترین قسمت ریشه برایر نیز می باشند ، از قسمت خارجی غده برایری تهیه می شوند که بهترین و چشم نوازترین نقش ها را می توان در این بلاک ها پیدا کرد و معمولا اینگونه بلاک ها که به اصطلاح برش شانس : Choice Cut نامیده می شوند تنها از غده های برایری با طول عمری بالا ، بدست می آیند . در اکثر مواقع سازندگان پیپ که شانس داشتن این گونه برش های شانس را بدست می آورند ، ترجیح میدهند پیپ را طوری‌طراحی کنند که در پایان کار سطح پوسته خارجی غده برایری بطور دست نخورده و بکر در لبه آتشگاه خودنمایی کند و به این طریق نشان دهند که پیپ ساخته شده از یک بلاک برایری ارزنده ساخته شده است . اینگونه بلاک های برایری معمولا دست چین می شوند و بر خلاف سایر بلاک ها که بطور گروه های چند تایی به فروش می رسند ، بصورت تکی و به عنوان کالایی لوکس و با ارزش به فروش می رسند . دسته دیگری از بلاک های برایری وجود دارد که می توان گفت با ارزش ترین نوع برایر است البته نه برای سازندگان پیپ امروزی بلکه بیشتر برای دوست داران پیپ و کلکسیونرهای پیپ های قدیمی که معمولا پیپ های ساخته شده از این گروه برایر ، دسته دوم هستند . این گروه از بلاک های برایری با عنوان بلاک برایری ریشه مرده : Dead Root شناخته می شوند . در طبیعت به هر دلیلی گیاه بطور طبیعی می میرد و بعد از مرگ گیاه ، غده برایری در زیر خاک بطور طبیعی خشک شده و به اصطلاح کهنه می شود که هر چه مدت زمان این فرآیند بیشتر طول بکشد ، کیفیت و طرح و نقش و اسموک پیپ ساخته شده از این نوع بلاک برایری ، بالاتر خواهد رفت .
همه چیز درباره برایر Briar
اگر چه داشتن همچین بلاک برایری برای سازندگان پیپ یک آرزو محسوب می شود اما امکان داشتن آن تقریبا ناممکن است چرا که امروزه بلاک های برایری توسط انسان پرورش داده شده و برداشت وو عمل آوری می شوند . معروف ترین پیپ های ساخته شده از این گونه بلاک های برایری سری پیپ های : DR آلفرد دانهیل می باشند بسیاری از سازندگان برای دستیابی به بلاک های برایری با کیفیت ، فداکاری کرده و حتی گاهی با قیمتی بالاتر از قیمت معمول ، هزینه می کنند . اگرچه این کار ریسک بزرگی است ! چرا که هر بلاک برایری با هر درجه کیفیتی تا تراشیده نشود درون خود را نمایان نمیکند . اگر چه برخی ، تکه ای از بلاک برایری را از آن جدا میکنند تا تشخیص دهند درون آن چگونه است اما روش کارآمدی نمی باشد . بطور کل رقابتی بسیار سنگین برای دستیابی به بلاک های برایری ممتاز در بین سازندگان هنری وجود دارد و باید به این میدان رقابت ، کمپانی های بزرگ سازنده پیپ را نیز اضافه کنیم .
بطور کلی دو نوع بلاک برایری موجود است : اباشون : Ebauchon معمولا دارای اضلاع و برش های هندسی بیشتر و یک زاویه ۹۰ درجه میباشد . از قسمت های داخلی غده برایری برش داده میشود . دارای طرح و نقش های ساده و اتفاقی و با پیچدگی کمتر است و از قیمت مناسب تری برخوردار است . در بازار بیشتر با قیمت مناسب تری در دسترس است . پلاتو : Plateaux از قسمت های بیرونی غده برایری برش داده میشود و معمولا دارای یک وجه دایره ای شکل با سطحی ناهموار که همان سطح خارجی غده برایری است ، می باشد. امکان وجود طرح و نقش های پیچیده و یکدست و متراکم در این نوع بلاک بیشتر است و از قیمت بالاتری برخوردار است . کمیاب تر و از قیمت بیشتری برخوردار است ودر ساخت پیپ های ارزنده تر مورد استفاده قرار میگیرد. بغیر از پیپ در ساخت دسته چاقو ، قنداق تفنگ و دیگر مصنوعات چوبی لوکس و ارزنده نیز از برایر استفاده میشود. عمده چوب های برایر امروزی از کشورهای ایتالیا , فرانسه , یونان , اسپانیا و جزیره کورس واقع در دریای مدیترانه و متعلق به کشور فرانسه بدست می آید. زمانی کشورهای آلبانی و الجزایر در زمینه تولید برایرهای مرغوب درصدر قرار گرفته بودند اما امروزه به دلیل شرایط بین المللی کاشت و برداشت برایر در این مناطق غیر عملی و خطرناک و نا امن است. برایر در کشورهای دیگر نیز یافت می شود اما کیفیت لازم برای ساخت پیپ را دارا نیستند. از نظر خواص و ویژگی های برایر هایی که امروزه برای ساخت پیپ مورد استفاده قرار میگیرند ، برایر اسپانیایی موروکان ، نرم ترین بافت را دارا می باشد که در نتیجه براحتی به شکل پیپ تراشیده می شود. برایر یونانی که در دهه 1960 میلادی در ساخت پیپ های ” فری هند ” دانمارکی مورد استفاده قرار میگرفت و رایج شده بود ، دارای سخت ترین بافت در میان برایر ها می باشد. امروزه بسیاری از پیپ های سفارشی با کیفیت بالا از برایرهای کورسیکایی ( متعلق به جزیره کورس در دریای مدیترانه متعلق به کشور فرانسه ) ساخته می شوند که از لحاظ شکل و ظاهر و طرح و نقش بسیار شبیه به برایرهای یونانی است اما از نظر چگالی و تراکم به پای برایرهای یونانی نمیرسد. در حقیقت در طول سالهای اولیه دهه 1940 میلادی که برایر به سختی یافت می شد ، برایرهای کورسیکایی همپایه برایرهای الجزایری به دلیل تشابه در طرح و نقش و تراکم ، در ساخت پیپ مورد استفاده قرار میگرفت. از ابتدای 1960 میلادی برایرهای ایتالیایی متعلق به مناطق توسکانی و کالابریا ، در ساخت پیپ مورد استفاده قرار گرفت و تا به امروز نیز مورد استفاده قرار میگیرد. توجه به این نکته ضروری است که انتخاب نوع برایر مصرفی برای ساخت یک پیپ به غیر از مسئله در دسترس بودن نوع برایر بنا به مصالح و جریانات زمانه مثل جنگ و شرایط آب و هوا که میتواند دسترسی به نوع خاصی از برایر را سخت و یا غیرممکن کند ، به گزینه های دیگری نیز مثل : آب و هوای منطقه ای که پیپ مورد استفاده قرار میگیرد ، فرم و شکل پیپ ، نوع توتون مصرفی و سبک و استایل فرد مصرف کننده پیپ ( در مورد پیپ های سفارشی ) ، نوع فینیشی که برای پیپ در نظر گرفته شده است ( گاهی به سفارش مشتری ) ، اندازه و سایز پیپ و …. بستگی دارد.
بخشی از آموزش های ماسترو رحیمی و استاد کامران در سال ۱۳۹۰ با عنوان همه چیز درباره برایر Briar
برایر متریال اصولی ساخت پیپ می باشد و ماسترو رحیمی و استاد کامران همیشه پیپ ساز های نو ظهور را دعوت به استفاده از برایر در ساخت پیپ می کنند.
بسیار مطلب جامعه ای بود
تازه فهمیدم برایر چیه و چه ارزشی داره